Deniz kıyısındayım
bir ben bir de içimdeki ben
martılar bembeyaz martılar
boşalan şişeleri doldururlar sanki…
uçmasını da bilirler
uçurmazlar beni
tekneler geçer
bir o yana bir o yana sallanırlar
yok etmesinler içimdeki beni
o benim tek kalanım
yaşam kaynağım
hayattayım bedenim canlı cansız misali…
içimdeki ben yaşıyor sadece
koku alıyorum nereden geliyor?
balıklar pişiyor acıkıyorum, yemiyorum
izliyorum güneşin batışını
içimdeki benle baş başayım
akşam oluyor her yer karanlık
yansıyor yıldızların parlaklığı
ayın yarım yüzü dönmüş bana
sanki gülümsüyor öylece
uzaktalar erişemiyorum
kalkıp gidiyorum ama nereye?
geçiyorum tozlu topraklı yollardan
sonunda gidiyorum ait olduğum yere barkıma!
bir günde böyle geçti…
